MONTSERRAT FONS-EN TESTUA (1.ZATIA)

1. Egin testuaren lehen irakurraldia.

A. Marka itzazu ulertzen ez dituzun hitzak.

Testua argia eta paragrafo txikiak dituenez ulertzeko erreza egiten da, beraz, eta agian, inkontzienteki testuingurua jarraituta ez dugu uste ulertzen ez ditugun hitzik daudenik.

B. Gaiaz zerbait ezagutzen baduzu labur idatzi.

Julen Gergori Bañales:                                                                                                                    

Ni gai honi buruz zerbait ezagutzen dut, gehien bat niri gertatu zitzaidalako. Ikastola garaian 8 urte inguru nituenean, letra oso txarra neukan eta irakurtzeko arazo batzuk nituen, beraz, laguntzeko, horretan aritzen zen pertsona batekin joan nintzen eta gehien jota hilabete batean edo, aldaketa nabaria gertatu zen. Beste alde batetik nire gurasoek asko kezkatu ziren eta beste espezialista batekin jarri ninduten, berak lortu zuen ondo idaztea. Horretaz aparte etxean gai honi buruzko liburu batzuk ditut eta gainetik begiratu ditut noizbehin.

Eder Cabrero:

Behin testua irakurrita eta testuaren ideia nagusiak, helburuak eta edukiak barneratuta, honekin zerikusia handia duen izandako esperientzia pertsonala kontatuko dut.

Pertsona baten bizitzan zehar, idazketa eta irakurketa ezinbesteko elementuak dira, une oro erabiltzen dugu horietako bat, hots, egunero egiten ditugun jarduera gehienetan daude presente. Nire kasuan berdin gertatzen da, txikitatik hona egin ditudan gauza gehienetan irakurketaren edo idazketaren erabileraren beharra izan dut. Hezkuntzaren munduan garrantzi gehien ematen zaion helburua delakoan nago, hortaz, irakasleek edo hezitzaileek ematen dioten garrantzia nabaria da, oso. Duen garrantzi hori bermatzeko erabiltzen dituzten bitartekoak askotarikoak dira, urteak igaro ahala irakurtzen eta idazten ikasteko teknikak eboluzionatuz joan dira, ditugun baliabideak ere hobetu eta ugaritu direlako.

Ume guztiak desberdinak dira, bakoitzak ahalmen kognitibo desberdinak dituzte. Hortaz, irakurketaren eta idazketaren irakaskuntza, ikasle bakoitzaren premiak asetzera bideratua egon behar da.

Pertsonalki, haurtzaroan irakurketan eta idazketan izan nuen maila normala izan zen, kurtso bakoitzak eskatzen zituen helburuak lortzen nituen, besteengandik nabarmendu gabe baina atzean geratu gabe. Hala ere,txarto gogoratzen ez badut, nire klasean, bazeuden gai honekin arazoak zituzten hiru pertsonak, hauen maila baxuagoa zenez eta klasearen erritmoa jarraitzeko arazoak zituztenez, noizbehinka eskolak zituen espezialistekin joaten ziren, banan-banako irakaskuntza emateko,modu honetan, zituzten arazoak gutxitzen ziren.

Arazo handirik ez ditudanez izan, ez dut inoiz espezialistekin lan egin. Beraz, idazketaren eta irakurketaren ikasketa bermatzeko erabiltzen dituzten teknikak ez ditut ezagutzen, kontziente naiz egiten duten lana aipatzekoa dela.

Gorka Cengotitabengoa:

2.mailako praktikak egin nituenean umeak nola irakurtzen zuten ikusteko aukera izan nuen. 1 maila zenez irakurketaren hasierako urratsak ematen hari ziren. Baina, hauek lehenengoak izan arren alde nabaria desberdindu ahal zen ikasleen artean. Batzuk etxeko ohituraz nahiko ondo irakurtzen zuten, hau da, hitz eta hizki guztien konbinaketa gehienak irakurtzen zekiten. Beste batzuk ordez, bakarrik klasean lan egiten zuten irakurketa. Hauek bokalak baino ez zekiten irakurtzen eta bere ikaskuntza askoz ere motelagoak zen.

Mikel Calabozo:

Gai honi buruz hitz egiten duen testuak irakurtzerakoan, ezinezkoa da norberaren esperientzia pertsonalean oinarritutako hausnarketa bat egin, hau da, irakurtzen ari dena hobeto ulertzeko gure hurbileko adibideak ateratzea normalena da. Testu hau irakurtzean, beraz, nire iraganeko klaseko egoera batzuk etorri zaizkit burura.

Egia esan, kide batzuen adibideak etorri ohi zaizkit, bai kanpotik ikusten dena hobeto aztertzen delako, bai eta nire kasuan ez nituelako honelako arazorik izan.

Kide batzuek zailtasunak zituzten idazketarako. Batzuetan, interes falta zen, motibaziorik gabe lan egiten zutela, hain zuzen. Bestetan, norberaren arazoak ziren zailtasun horien jatorria. Azken hauetan, ikaskuntza prozesuan izandako atzerapena izan zezakeen, baina, txarto gogoratzen ez badut, bi pertsona laguntza berezia jaso behar izan zuten, irakasleaz aparteko beste pertsonarena, alegia.

Egia esan, guk geuk ez genuen pentsatzen hori besteetako erritmoa lortzeko balio zuenik eta betirako horrela egongo zirela pentsatzen genuen inkontzienteki. Dena den, denborak arrazoia kendu zigun eta arazo puntualean geratu zen, orain konprobatu ahal izan dugun bezala. Gauzak horrela, testuan lantzen den gaiaren garrantziaz oso ziur nago, nire esperientzian oinarriturik arrazoiak ikusten ditudalako.

Ander Gainza: (jarraitu nahi baduzu)